AALT TOERSEN
kleine man met grote daden
De raceloopbaan van Aalt Toersen is nog niet ten einde! Na zijn raceloopbaan vanaf 1965 tot halverwege de zeventiger jaren, doet Aalt nog mee aan dragracen maar niet voor lang. Na een tijdlang niet te racen begint Aalt weer te rijden in Demo races op zijn oude Kreidler en Jamathi racers, maar later ook meer serieus en wordt Europees kampioen 50cc! En of dat nog niet genoeg is heeft Aalt grote plannen om wereldrecords te verbreken! Meer hierover onderaan deze pagina.
Net als de Vries komt ook Aalt naar Zandvoort om te gaan proefrijden op de nieuwe van Veen kreidler en wordt geselecteerd om voor dit nieuwe team te
gaan rijden . Aalt is ook een tenger mannetje die dus heel goed op het kleine racemotortje past en het blijkt dat hij er ook zeer snel mee kan rijden . Net als de Vries en Lodewijkx is Tubbergen in 1965 het begin van zijn wegraceloopbaan . Dit debuut kon niet beter , hij wint de wedstrijd bij de 50cc junioren met overmacht en daarbij breekt hij ook nog het ronderecord! Bij de volgende race komt Aalt niet in de uitslagenlijst voor. Bij de races in Oldebroek wint Aalt wel de voorronde maar wordt in de finale race slechts negende . Toendertijd waren er namenlijk erg veel coureurs bij de junioren 50cc waardoor er voorrondes verreden werden , in Oldebroek zelfs drie , en in de finale reden er dan nog dertig coureurs! De laatste race op Zandvoort bracht geen geluk voor
Aalt want hij viel in de trainingen en zou daardoor de race niet rijden. In 1966 begint het seizoen in Rockanje . De junioren worden nu nationalen
genoemd en er zijn weer drie voorrondes nodig . De finale werdt met overmacht gewonnen door Jan de Vries maar daarachter was een fel gevecht aan de
gang waarin ook Aalt verwikkeld was. Aalt kwam deze keer niet verder dan de zevende plek. Maar tijdens de tweede races in Tubbergen liet Aalt weer van
zich spreken. De nationalen en de internationalen werden bij elkaar gevoegd. Er stonden 44 coureurs aan de start waaronder de zeer ervaren Cees van
Dongen die gelijk na de start op volle snelhijd probeerde weg te lopen en tijdens de race ook de snelste rondetijd neerzette. Toch reed Aalt beter en
ging Cees al twee maal voorbij en wist uiteindelijk de race te winnen! Daarna in Etten werdt Aalt tweede. Bij de volgende races in Oldebroek had het
weer goed kunnen gaan want Aalt
won de voorronde en stond voor de finale op de eerste startrij. Aalt ging als eerste van start maar kwam al in de eerste ronde met pech stil te staan.
De races op Zandvoort moest de beslissing brengen voor het kampioenschap internationalen en er waren meerdere coureurs die konden winnen waaronder Aalt.
Er waren weer voorrondes en die waren bijna niet goed afgelopen voor Aalt omdat zijn motor in de laatste ronde pech kreeg en hij de motor duwend over
de finish moest brengen maar toch tweede werdt. De finale race ging beter want die werdt gewonnen door Aalt waardoor hij dus ook kampioen werdt.
In dat jaar maakt hij ook al zijn debuut in het WK door de TT Assen te gaan rijden . In 1967 zal de Vries het NK winnen onddanks dat ook Aalt races
wint maar net te kort komt. Maar Aalt behaald dat jaar wel zijn eerste punten voor het wereldkampioenschap grand prix. Aalt zou dat jaar aan
verschillende grand prix races deelnemen en op Assen tijdens de TT rijdt hij "gewoon" tussen de grote fabriekscoureurs en rijdt naar de vijfde plek!
Ook op het circuit van Spa-Franchorchamps waar Aalt ook altijd goed reed, werdt hij weer vijfde! Door deze goede resultaten eidigd Aalt dat jaar als
twaalfde met 4 punten in het WK. 1968 begint weer goed als Aalt de race in Heeswijk wint. Ook in Rockanje wint hij weer. De Olof races daarna eindigd
Aalt als derde . Op Zandvoort tweede en in Oldebroek wordt weer gewonnen. Er worden dat jaar bijzonder weinig races voor het 50cc wereldkampioenschap
verreden. De TT Assen is dat jaar al
de een na laatste GP maar wordt wel een knaller! Alle aandacht gaat uit naar de
titanenstrijd tussen Hans Georg Anscheidt en Paul Lodewijkx die de race wint maar Aalt komt ook op het podium terecht door als derde te finishen!
hiermee behaald hij weer vier punten maar daarmee behaald hij wel de achtste plek in het WK klassement! Natuurlijk rijdt Aalt ook in andere GP's mee
maar behaald daarmee geen punten. In Nederland gaat het echter veel beter want hij wint verder nog de races in Raalte, De races in Mijel zijn de
laatste en daar wordt Aalt tweede maar is voor dat jaar wel voor de tweede keer kampioen. 1969 is het jaar van de grote doorbraak voor Aalt in de
grand prix, en laat hij zien dat hij een van de beste 50cc coureurs is .
De eerste drie races van dat seizoen worden door Aalt gewonnen . De eerste race is notabene in Spanje waar de grote favoriet voor de wereldtitel angel
Nieto door Aalt verslagen wordt. De kombinatie van Aalt en kreidler blijken eerst nog onverslaanbaar maar gaandeweg het seizoen zijn het vooral de
Derbi en Jamathi die sneller blijken te zijn . Hij wint verder ook in Duitsland en in Finland en daarna nog drie keer een derde plaats , ook in Assen.
Daarna in Tsjecho-slowakije wordt hij vierde, en in Ierland behaald hij geen punten. In Italie behaald hij weer een derde plek maar in de laatste race
heeft hij weer geen punten. Met het aantal punten wat Aalt dat jaar behaald zou hij wereldkampioen zijn geworden maar omdat toen de puntentelling was
veranderd waarbij alleen de zes beste resultaten tellen werdt Nieto kampioen. Dat deze regel nogal krom is blijkt wel uit het feit dat Aalt 93 punten
scoorde en Nieto slechts
76. Hierdoor werdt Aalt dus tweede in het WK achter Nieto die minder GP's gewonnen had maar wel drie keer tweede was geworden. Omdat de GP's
belangrijker waren dan het Nederlands kampioenschap was dat laatste er een beetje bij in geschoten. Aalt reed wel verschillende races in Nederland maar
deed niet echt mee voor de overwinning. Voor het volgende seizoen wordt Aalt door het Jamathi team gevraagd om Lodewijkx op te volgen die hersteld van
een ongeluk . De eerste race in dat seizoen is in Duitsland en daar wordt Aalt slechts achtste. De tweede race op Le Mans gaat goed met een tweede
plek , in Yugoslavie wordt hij vierde en in Assen vijfde . Daarna is Aalt weer helemaal terug en wint weer drie races op rij ! Daarna behaald hij nog
een derde plek maar met de laatste twee races behaald hij geen punten . Toch wordt Aalt weer vice wereldkampioen en weer achter Nieto, maar deze keer
heeft Nieto wel meer punten en meer
overwinningen. Dat Aalt een zeer goede coureur is blijkt wel uit zijn race in Francorchamps . Tijdens de GP van Francorchamps regende het weer en tot
overmaat van
ramp moest Aalt als laatste starten . Toch wist hij iedereen voorbij te rijden inclusief Nieto die voorop reed ! Datzelfde jaar reed hij ook mee in de
125cc klasse op Suzuki . Hiermee werdt hij zevende in het WK klassement . Toen Aalt voor Jamathi ging rijden werdt zijn plek bij van Veen overgenomen
door Jos Schurgers . Maar ook bij Jamathi hadden ze een nieuwe rijder namenlijk Theo Timmer. Eigenlijk waren er voor het seizoen van 1971 zelfs
meerdere kanshebbers voor de wereldtitel waaronder zijn vroegere teamgenoot Jan de Vries . Daarnaast reed ook Herman Meyer voor het Jamathi team. Aalt
begon eigenlijk nog niet zo slecht met twee vijfde plaatsen in Oostenrijk en Duitsland, maar in Assen gaat het mis. Aalt gaat tijdens de wedstrijd
onderuit. Dan in Belgie op Spa-Franchorchamps komt er een nieuwe Jamathi racer en rijdt Aalt naar een mooie vierde plaats. Maar dan in Oost Duitsland
gaat het mis, Aalt valt en breekt
een middenvoets beentje. Toch is Aalt er de volgende race weer bij maar kent weer geen geluk; de motor gaat stuk in de eerste race ronde. Daarna in
Zweden blijft de motor heel maar komt Aalt niet verder dan de zevende plek. Rond die tijd besluiten de mensen van Jamathi om ontslag te nemen bij de
firma Bruinsma. Bij Bruinsma hadden ze de mogelijkheid om aan de racers te werken maar toch besloten ze om daar te vertrekken. In de pers staat verder
ook dat daarna Aalt besloot om maar met racen te stoppen. Dat jaar reed hij ook al niet meer in de 125cc klasse . Toch berijkt Aalt nog een zesde plek
in het WK. Ook in het NK staat zijn naam niet meer bij de koplopers, hij eindigt als vijftiende. Maar in 1972 is Aalt er toch weer. Voor de 50cc heeft
hij een Kreidler en daarnaast ook een 125cc Maico. Hij rijdt niet meer alle races in Nederland en zal ook niet hoog eindigen in de races die hij wel
rijdt.
Toch weet hij een 125cc race te winnen in Rockanje. In Assen is Aalt er ook weer bij maar behaald in de 50cc race slechts de achtste plaats. Ook in
Belgie is hij er weer bij maar komt dan zelfs niet verder dan de veertiende plek. In oost Duitsland rijdt Aalt weer naar een achtste plek. Hiermee
beeindigd hij het WK met de 18e plek. In 1973 komt de naam Aalt Toersen nog één keer voor in de uitslagenlijsten voor het NK maar dan valt het doek
devinitief voor hem. Hij keert weer terug naar de grasbaanracerij en zal daar nog jaren voor zijn plezier aan meedoen .
Lange tijd zal Aalt niet meer op de kleine 50cc racertjes rijden totdat hij een aantal jaar geleden is begonnen met demoraces te gaan rijden bij de HMV , weer op de oude vertrouwde van Veen kreidler , en ook nu nog past hij goed op die kleine motortjes en zoals ik hem zag rijden in Barneveld en Francorchamps is hij het racen nog niet verleerd ! Ook Aalt reist nog steeds de Europese circuits af en rijdt mee tijdens classic race evenementen. Zamen met Jan de Vries en Cees van Dongen racen ze over de circuits alsof de tijd meer dan 40 jaar heeft stilgestaan.
Europees Kampioen 2008 en 2011
Ik had nooit gedacht dat ik nog eens zou schrijven dat één van de coureurs in het heden nog overwinningen zou
behalen in echte races maar nu is dat
toch echt gebeurt . Aalt Toersen is Europees kampioen geworden in de 50cc klasse op zijn oude van Veen Kreidler van 1969. In het jaar 2008 is er
een serie wedstrijden georganiseerd op verschillende (straten) circuits in Europa voor klassieke 50cc racers van 1962 tot en met 1982. Er werdt
gereden in Nederland 4x, Duitsland Denemarken 2x en Zweden 2x. Het deelnemers veld bestaat voornamelijk uit oud coureurs en er wordt wel degelijk op
snelhijd geraced , het zijn geen regelmatighijds wedstrijden zoals bij de demo races. Blijkbaar is Aalt nog net zo fanatiek als vroeger en weet hij
de oude Kreidler nog steeds snel en betrouwbaar te maken want hij won dit kampioenschap met overmacht. Hij heeft niet alle races gewonnen maar met een
puntentotaal van 734
terwijl de tweede man Wil Doodeman "slechts"452 punten scoorde. Derde man werdt Peter Muller met 410 punten.
En in 2011 doet Aalt het weer! Er zijn dat jaar zes wedstrijden te rijden waarvan het meerendeel door Aalt zijn gewonnen. De eerste race is in
Oschersleben en Aalt wint alletwee manches. Daarna in Hengelo wint Aalt ook weer beide manches. In Oostende wordt Aalt tweede in de eerste manche, maar
wint de tweede manche. In Zeltweg worden weer twee manches gewonnen, maar in Linköping heeft Aalt in de eerste manche een schrapresultaat en in de
tweede manche wordt Aalt tweede. De laatste race is in Frohburg en ook hier is er eerst een schrapresultaat en een tweede plaats, en hiermee heeft
Aalt totaal 940 punten verzamelt en wordt kampioen. Tweede man Martijn Stehouwer behaald "slechts" 675 punten en derde is Jaap Groot met 501 punten.
Bert Smit wordt vierde onddanks drie gewonnen manches. Het jaar daarop is het Bert Smit die kampioen wordt en Aalt tweede. In de daarop volgende jaren
rijd Aalt lang niet alle wedstrijden mee, maar dit jaar is Aalt er weer volop bij en na twee wedstrijden staat Aalt vierde in de tussenstand.
© Wim Heeroma www.golden50ccracingriders.nl
Wereldrecord jacht
En ik ben nog lang niet uitgeschreven over de nog altijd actieve Aalt! In augustus 2014 heeft Aalt het snelheidsrecord op de 1km verbeterd in de 50cc
halve stroomlijn klasse op de zoutvlakte van Bonneville. Het record staat nu op 158,087km/u en dit werd gedaan op de oude Kreidler van Aalt notabene!
Uiteraard is er wel wat aangepast aan de racer, de radiateur verhuisde naar de zijkant en ingebouwd in de kuip. Het motorblokje aangepast aan speciale
brandstof, andere voorvork en achtervork en versnellingen.
En dan wordt er ook gewerkt aan een speciale racer met volle stroomlijn om het absolute wereldrecord te verbreken in de 50cc klasse. Dit record stond
op naam van Henk van Kessel met 222km/u, ging toen naar Jan Huberts met 224km/u, daarna naar de Amerikaan John Buddenbaum met 233km/u, en nu wil Aalt
het record verbreken door sneller dan 234km/u te gaan. En aangezien de Nederlanders altijd al snelle 50cc racers konden bouwen, moet dit toch zeker wel
kunnen. Maar dit project kost ook veel geld, en het team kan altijd meer sponsors gebruiken! Steun dit team als sponsor en maak het mogelijk dat dit
record naar Aalt gaat. Voor meer informatie zie de website: http://www.groene-tulp.nl/cms/
resultaten
vice wereldkampioen 1969 en 1970
GP zeges : 6
GP podiums :13
Europees kampioen 50cc 2008
Nederlands kampioen : 2x
50cc wereldrecord halve stroomlijn over 1 km: 158,087km/u (2014)