MARCEL ANKONÉ
Geen angst
Ook Marcel Ankoné was één van die Nederlandse coureurs die met veel inzet toch opzienbarende resultaten liet zien , maar nooit de beschikking had
over een echte fabrieksmachine waarmee een echte doorbraak gemaakt had kunnen worden in het WK . Daarnaast had hij te kampen met blessures waardoor
hij na acht jaar een punt zette onder zijn motorsportcarriére. Wanneer je de carriére van Marcel bekijkt, dan was hij beslist niet bang voor de motor,
want net als Jack Middelburg was Marcel's inzet groot, en nam hij wel eens wat teveel risico's, wat hem wel eens gebroken botten opleverde. Maar ook
na een zware valpartij en gedeeltelijk hersteld te zijn, klom Marcel weer op de motor om er weer vol in te gaan.
Het lijkt wel een gewoonte te zijn bij de nederlandse coureurs om vrij laat te beginnen met racen . Marcel was al 21 toen hij met racen begon . Een jaar eerder had Marcel een gewone motorfiets gekocht, een Kawasaki Avenger 350cc, waarvan alle onnodige onderdelen afgehaald werden, en geprepareerd om mee te racen. Hiermee haalde Marcel het nationale startbewijs. Dat eerste race zeisoen was een goede start, Marcel eindigde als derde, en verdiende hiermee een internationaal startbewijs. Alle begin is moeilijk, maar op de Luttenbergring bij Raalte liet Marcel zien dat hij mee kon komen met de besten door lange tijd op de derde plaats te rijden, maar juist in de laatste ronde nog ingehaald te worden waardoor Marcel vierde wordt. Daarna tijdens de races in Venray, die in de regen verreden werden, wordt Marcel derde. Daarna op Zandvoort wordt Marcel tiende, maar daarna in Vessem wordt Marcel vierde. Dan volgt de race in Hengelo, dicht bij huis voor Marcel, en hier weet Marcel zelfs een tijd op de tweede plek te rijden, maar wordt dan toch ingehaald en eindigd op de derde plek. Ook in Voerendaal eindigd Marcel op de derde plek, en daarmee had hij genoeg punten om derde te worden in de eindstand. Dit was een hele prestatie met een beperkt budget (zijn broer Tonny was sponsor en helper) en een omgebouwde standaard motorfiets. Hiervan werden vooral de rij eigenschappen verbeterd, maar het standaard motorblok werdt niet tot het uiterste opgevoerd. Wat Marcel aan vermogen tekort kwam, moest hij met het rijden goed maken, dus net iets later remmen en net iets harder door de bochten gaan. Quote van Marcel: "met de Kawasaki heb ik wel leren remmen".
Het seizoen 1971 werdt ook met deze motor gereden, die weer iets beter geprepareerd werdt. Dit resulteerde gelijk al in een podiumplaats tijdens
Marcel's eerste race van het seizoen bij de internationalen, in Asten, waar hij derde werd. Een week later in Voerendaal werd Marcel zesde. De volgende
race was in Oirschot, waar de 250cc en 350cc race werden gecombineerd vanwege te weinig deelnemers. Hier werd Marcel tweede, maar moest Nico v.d.Zanden
op een 250cc Yamaha voor laten gaan. Dan volgt de race in Venray-Ijselstijn waar er een supersnel circuit was. De winnaar in de 350cc was Theo Bult
met een gemiddelde snelhijd van 161kmu, wat zelfs sneller was dan in de 500cc race! Dit circuit was dan ook minder geschikt voor de Kawasaki van
Marcel waardoor hij slechts achtste wordt. Op Tubbergen, met vele buitenlandse deelnemers, dus een beter gevuld veld, en ook weer een snel circuit,
kwam Marcel niet verder dan de elfde plek. Op Zandvoort gaat het weer beter met een vierde plek. Hierna volgt een nationale race op Assen, vlak voor de
TT races. Nationaal betekende hier Nederlandse rijders want er waren races voor coureurs met alleen een nationaal startbewijs, en ook voor coureurs met
een internationaal startbewijs. Maar dan alleen diegenen die niet zouden starten in de TT races, zoals Marcel. De 350 was weer gecombineerd met de 250,
en voor Marcel ging het zeer goed. Er waren twee manches en in de eerste manche kon Marcel bij de kopman Piet v.d. Wal blijven, en bovendien realiseerde
Marcel de snelste rondetijd! Helaas viel Marcel in de laatste ronde uit. De tweede manche reed Marcel uit en eindigde op de derde plek, wat resulteerde
in de zevende plek over twee manches. Dan in Etten is er weer een gecombineerde race 250cc en 350cc omdat er veel te weinig deelnemers waren. Marcel
won de race voor M de Vries, die de enigste andere deelnemer in de 350cc uitslaglijst was. Het race seizoen is nu al over de helft, en Marcel besluit
om ook in de 250cc klasse te gaan rijden. Hiervoor was een 250cc Yamsel aangeschaft. Hiermee krijgt Marcel
ook meer gelegenhijd om te racen, omdat er
op sommige van de Nederlandse stratencircuits niet met de twee zwaarste klassen geraced wordt. In Oldebroek is dit ook het geval, maar nu met de 250cc
Yamsel kan Marcel hier nu wel rijden. Tijdens zijn eerste 250cc race wordt Marcel zevende in een gevarieerd internationaal deelnemersveld. Andersom kan
ook. Bij de volgende race in Raalte is er geen 250cc race, maar wel de 350cc en 500cc, welke ook nog gekombineerd werd door te weinig deelnemers.
Theo Bult won de race en Marcel werd tweede, beide finishten nog voor een 500cc rijder! Tijdens de volgende race in Oosterwolde kon Marcel wel in beide
klassen starten, en met succes! Marcel werd tweede in de 250cc race, en derde in de 350cc. En in beide races was het mede door de vechtlust van Marcel,
die in beide races in gevecht was met andere coureurs, een spannende strijd. Daarna in Hengelo kon Marcel zich bewijzen tussen de grote namen in de
internationale racerij. In de 350cc werd Marcel knap vijfde, vlak achter Jack Findley, die door Marcel gedurende de race opgejaagd werd. Maar helaas
komt Marcel niet voor in de uitslaglijst van de 250cc race. Dan volgd de laatste kampioensrace van dat jaar in Vessem. In de 350cc race gaat Theo Bult
hard onderuit en is helemaal uitgeschakeld. De tweede coureur, Piet v.d. Wal ging ook onderuit en moest stoppen. Daarmee lagen Nico v.d. Zanden en
Marcel op de eerste en tweede plek, en waren gedurende de hele race in gevecht om de leiding, waarbij v.d. Zanden won. Ook in de 250cc werd Marcel
tweede, en deze keer was het Wil Hartog die opgejaagd werd door Marcel. De eindstand voor de wegraces dat jaar zijn voor de 250cc de tiende plaats,
met slechts twee wedstrijden die in punten ge-eindigd zijn, en vijfde in de 350cc, waarbij de nummers drie en vier beide slechts 2 punten meer hebben
dan Marcel. Marcel heeft dat jaar laten zien dat hij met de (internationale) top mee kan komen, zelfs met de "omgebouwde" Kawasaki.
Het volgende seizoen, 1972 wordt verreden met een nieuwe motor, niet helemaal nieuw, want het is de 350cc Yamsel van Theo Bult. Dit werd mogelijk
gemaakt door een nieuwe sponsor, Sterglas. Dit is ook het eerste jaar dat Marcel GP's gaat rijden. En om dit te bekostigen reisde Marcel heel Europa
rond om maar zoveel mogelijk races te rijden, waarbij hij in ieder geval startgeld kreeg, en met een goede klassering ook prijzengeld. Zo werd Marcel
dus eigenlijk een "broodrijder".
Voor de internationale coureurs begon het seizoen in Italie, en dus reisde Marcel daar heen. Hier heb ik geen informatie over, behalve het feit dat
toen Marcel naar het circuit van Rimini afreisde, hij daar voor niets aan kwam omdat de races op het laatste moment werden afgelast. Terug in Nederland
was de eerste race in Heeswijk, niet meetellend voor het kampioenschap. In de 250cc race werd Marcel tweede achter Hartog, maar Marcel reed wel de
snelste rondetijd. Daarna was er de race in Vessem, die wel meetelde voor het kampioenschap. De 250cc race leek een gemakkelijke overwinning te worden
voor Wil Hartog, maar die kreeg problemen met zijn remmen, waardoor Adrie van de Broeke (die later de monteur voor Jack Middelburg zou worden) hem
voorbij ging. Daarna was het de beurt aan Marcel om ook Hartog voorbij te gaan, wat hem lukte en zo tweede werd. In de 350cc was het net andersom.
Marcel maakte een bliksemstart en lag gelijk al aan de leiding en won de race voor v.d. Broeke. Daarna volgt de race in Asten, waar in de 250cc Marcel
schakel problemen heeft en niet verder komt dan de vijfde plek. Maar in de 350cc race gaat alles goed en weer heeft Marcel een bliksemstart, rijd vanaf
het begin op kop en wint de race. Daarne volgt de eerste GP van het seizoen, de race op de snelle en lange Nurburgring. Marcel's sponsor had voor hem
een startbewijs weten te bemachtigen, wat niet zo gemakkelijk is voor een nieuwe coureur die nog nauwelijks op buitenlandse circuits heeft gereden, en
nog nooit in een GP is gestart. Maar hier heeft Marcel laten zien dat hij ook mee kan komen, en zelfs vriend en vijand heeft verbaasd met zijn snelle
trainingstijd welke hem op de eerste startrij deed komen in de 250cc race. De meeste coureurs kunnen alleen maar dromen van zo'n GP debuut! Helaas komt
Marcel niet voor in de uitslaglijst. Ook in de 350cc race heeft Marcel een goede start door op de tweede startrij te komen. Maar ook nu komt Marcel niet
voor in de uitslaglijst, maar heeft zich wel in de kijker gereden, waardoor een startbewijs voor de andere GP's gemakkelijker te krijgen waren. Dat
Marcel's fietsen al flink versleten waren blijkt wel dat Marcel zei dat de 350 Yamsel zo hard trilde dat de zolen van zijn laarzen los kwamen.
Vanwege het verouderde materiaal kan Marcel verder geen potten breken in de GP's. Op Zandvoort tijdens de internationale race gaat het beter, tenminste
in de 250cc race, waar Marcel derde wordt. In de 350cc lijkt Marcel met gemak te kunnen winnen, maar de motor laat het afweten en Marcel komt niet
verder dan de zevende plek. Had hij de race gewonnen dan had Marcel al kampioen kunnen worden. Dan tijdens de race in Joegoslavie gaat het een stuk
beter voor Marcel, hij wordt zevende in de 250cc klasse. Dan volgd de TT van Assen. De eerste race voor Marcel is in de 350cc klasse, maar Marcel heeft
pech. In de voorlaatste ronde, als hij op de veertiende plek licht, valt hij uit door mechanische problemen. Maar de 250cc race weet Marcel uit te
rijden en eindigd op een twaalfde plek, na een spannend gevecht met Borje Jansson. Hiermee was Marcel de beste Nederlander, nog voor Hartog.
Na de Tt van Assen komt traditiegetrouw de race in Spa-Francorchamps. Deze keer reed Marcel ook mee in de 125cc! Hij reed op een Maico, maar al tijdens
de eerste ronde van de race gaat de koppakking van de motor kapot en moet Marcel opgeven. Maar in de 250cc race ging het veel beter. Na een hard
gevecht om de tiende plaats met drie andere coureurs, won Marcel dit gevecht en reed daarmee in de punten. Ook in de volgende GP in oost Duitsland
rijd Marcel in de punten, nu in de 350cc klasse, hij wordt hier zesde! Net niet in de punten reed Marcel in Brno, waar hij elfde werd in de 250cc race,
en twaalfde in de 350cc race. Hierna werd er naar Scandinavie gereisd, maar dit bleek naderhand geen gelukkige reis te zijn. In Zweden werd Marcel de
start geweigerd, in Finland bij de GP van Imatra gaan er twee krukassen van het motorblok kapot, en bij de internationale races in Hammeenlinan wordt
er geen startgeld uitgekeerd. Dit was een zware financiele tegenvaller voor Marcel. De pech op Imatra is zeker wrang omdat dit juist in de 250cc klasse
was, eerst tijdens de training, en daarna in de wedstrijd, toen Marcel op de tiende plek reed en dus in de punten. Maar in de 350cc race kan Marcel wel
punten pakken door tiende te worden, onddanks een haperende versnellingsbak. Na het Scandinavische avontuur weer terug in Nederland, maar de races in
Oldebroek worden overgeslagen. Marcel is er wel weer bij op de Luttenbergring, waar hij in de 250cc klasse op de motor van Willy Stamsnieder kon
rijden, omdat Willy in het ziekenhuis lag vanwege een bedrijfs ongeval. Deze Yamsel van Willy was in een betere staat dan Marcel's eigen motor. Maar
ook met deze motor kan pech voorkomen, en daardoor gingen de trainingen helemaal fout waardoor Marcel van de achterste startrij moest starten. Bij de
start probeerde Marcel dit weer goed te maken door direkt naar voren te rijden via de berm! Hierdoor had Marcel aansluiting bij de kopgroep en mede
door het uitvallen van Hartog wordt Marcel tweede. Daarna in Hengelo lijkt het wel een GP te worden met zoveel grote namen uit de GP racerij onder de
deelnemers. Jammer genoeg moet Marcel in de 350cc race stoppen met schakel problemen, maar in de 250cc race wordt hij zevende, de eerste Nederlander
achter een rits GP coureurs. Daarna de Olof races met weer een groot aantal buitenlandse rijders. En ook hier weer pech voor Marcel die in de kopgroep
gezeten uitviel met een defecte koppeling. Maar in de 350cc race wordt Marcel derde. Het seizoen naderd het einde en Marcel kan geen kampioen meer
worden in de 250cc klasse, dat is Wil Hartog al, maar Marcel kan wel kampioen worden in de 350cc klasse. In Oosterwolde doet hij dat dan ook door de
race te winnen, waarbij hij van begin tot het einde op de eerste plek rijd. In de 250cc race gaat Marcel onderuit over een oliespoor. Daarna werd er
een race verreden in Arnemuiden, en hier won Marcel de 250cc en de 350cc races. Zo eindigde het seizoen 1972, met Marcel's eerste kampioenschap,
waarbij hij zelfs 20 punten meer had dan de nummer twee. In de 250cc klasse werd Marcel tweede, met slechts 3 punten minder dan Wil Hartog. En dat met
ook nog een vol programma waarbij Marcel bijna alle GP's heeft gereden. En dat met maar één sponsor, en wat hulp van broer Tonny, met tweedehands
motorfietsen die eigenlijk al voor het einde van het race seizoen al versleten waren. Voor het volgende jaar zou er beslist ander materiaal moeten
komen.
Het nieuwe seizoen 1973 bracht een nieuwe monteur: Gerrit Veldschoten. Hij zou Marcel's vaste monteur blijven gedurende zijn race carriére.
Verder reed Marcel in de 250cc op een Yamsel in het MRTT team, wat voorheen het team van Willy Stamsnieder was. In de 350cc reed Marcel op een Yamsel
van het Filart team.
Bij de eerste twee Nederlandse races is Marcel niet aanwezig. Maar wel reed Marcel de races in Vessem, de eerste
races meetellend voor het kampioenschap. In de 250cc klasse reed Marcel naar de derde plek. In de 350cc race was Marcel de favoriet. Bij de start was
hij als eerste weg. Wil Hartog had niet zo'n goede start maar reed snelle rondetijden en kwam steeds dichterbij, om in de negende ronde de kop te pakken
en zo voor Marcel ook de race te winnen. Daarna werd er in Frankrijk de GP verreden. Hier waren er zoveel coureurs ingeschreven dat de tijdtrainingen
voor de startplaatsen een soort afvalrace werden. Voor de 250cc klasse waren er 108! coureurs, maar er waren "slechts" 36 startplaatsen voor de race.
Hierdoor kon Marcel zich niet kwalificeren voor de race, ook Rob Bron viel buiten de boot. Marcel en Rob wisten zich weer wel voor de 350cc te
kwalificeren. Helaas komt Marcel niet voor in de uitslaglijst. Daarna in Oostenrijk op de Salzburgring gaat het beter. Alhoewel, tijdens de trainingen
voor de 250cc klasse heeft Marcel drie keer een vastloper met de motor. Maar de motor blijft heel tijdens de race (in de stromende regen) en Marcel
wordt elfde. In de 350cc race rijd Marcel zelfs in de punten door negende te worden. Daarna volgt de GP van Duitsland. En weer kan Marcel geen start
krijgen voor de 250cc klasse. Wel rijd Marcel in de 350cc klasse en doet het goed door in de top tien te rijden, totdat hij uitvalt. Marcel was niet de
enigste, er vielen velen uit en slechts tien coureurs wisten te finishen.
Foto: archief Marcel Ankoné
Dan volgt de GP van Monza. Dit is de beruchte race waar Jarno Saarinen en Renzo Pasolini dodelijk verongelukten in de 250cc race. Marcel zag het ongeluk gebeuren maar kon nog op tijd remmen en kwam er ongeschonden vanaf. Dit was natuurlijk het einde van de races die dag. Weer terug in Nederland werden er kampioensraces verreden op Zandvoort. In de 250cc klasse liet Marcel zijn racekwaliteiten weer zien. Hij startte van de eerste plek, maar kwam wat moeilijk weg. Na een aantal ronden kwam Marcel bij de twee koplopers, Adrie v.d. Broeke en Rob Bron. De volgende ronde in de Hunserug bocht passeerde Marcel deze twee tegelijk binnendoor, kwam op kop en bleef dat tot de finish. Voor de 350cc race had Marcel de derde startplek, maar ook nu weer kwam hij niet snel genoeg weg en moest zich terug vechten naar de kop. Maar deze keer kon hij de op kop rijdende Hartog niet voorbij komen en Marcel werd tweede. Hierna volgde de race in Oudkarspel met veel regen, wat de nodige valpartijen veroorzaakte. Ook Marcel kwam ten val in de 250cc race en had zoveel tijd nodig om weer op te starten dat hij op de laatste plek terecht kwam. Maar Marcel vocht zich een weg terug en eindigde op de zesde plek met zijn gehavende motor. De 350cc race was gelijk als die in Zandvoort, Marcel werd tweede achter Hartog. Hierna ging de reis naar Joegoslavié voor de GP. In de 350cc klasse liet Marcel zien met de grote jongens mee te kunnen komen. Direkt na de start rijd hij in de top tien en na drie ronden gaat hij in gevecht met Lega, wat vele ronden duurt totdat Lega uitvalt en de zesde plaats is verzekerd voor Marcel die daarmee zijn beste resultaat tot dan toe in de GP's boekt. Dan weer terug naar Nederland voor de Asser TT. Tijdens de 350cc race raakt Marcel verwikkeld in een strijd om een goede top tien klassering in een groepje met onder anderen Rob Bron. Bron krijgt problemen met de motor en zakt terug, Marcel eindigd op de elfde plek. Hiermee werd hij de beste Nederlander in de 350cc klasse. De volgende race was op Spa-Francorchamps. In de 250cc race reed Marcel samen met de andere Nederlandse coureurs in de achterhoede. Er was dat jaar geen 350cc race, dus wat doe je dan als je toch twee races wilt rijden? Je vergroot het 350cc motorblok tot net boven de 350cc, en rijd mee in de 500cc! En zo maakte Marcel zijn debuut in de 500cc klasse, en dat ging nog niet eens slecht. Tijdens de race was Marcel in gevecht met een andere Nederlander, Piet v.d. Wal, om de achtste plek. Piet won dat duel en daarmee werd Marcel negende, dus in de punten! Dan is er weer een race in Zandvoort, en nu waren er vele buitenlandse (GP) rijders uitgenodigd. Alleen in de 250cc race kon Marcel in de punten rijden met een negende plek. Hierna word het erg stil rond Marcel. Maar Marcel duikt weer op tijdens de GP van Finland, en hoe! Marcel start zelfs vanaf de eerste startrij naast Phil Read, en reed een goede race waarbij Marcel als zevende kon finishen, wat hem weer punten opleverde. Ook tijdens de races in Oldebroek gaat het goed voor Marcel. In de 500cc race, met weer vele buitenlandse (GP) rijders, kwam Marcel van een negende plek naar voren om als vierde te eindigen. Ook de race op de Luttenbergring leek wel een GP met al die buitenlandse coureurs. In de 350cc race kon Marcel direkt met de kop mee en leverde een felle strijd, maar blijkbaar kon de Yamsel dit niet aan, hij begon over te slaan, en Marcel zakte terug naar de veertiende plek. Op het stratencircuit van Oosterwolde vervolgens kwam Marcel niet verder dan de zevende plek. Tijdens de Olof races, met regenachtig weer, kwam Marcel in de 250cc race niet verder dan de twaalfde plek, maar bij de 350cc race, tussen een groot aantal buitenlandse GP rijders, bereikte Marcel de vierde plek. Dan volgd de laatste GP van dat jaar, de GP in Spanje. Deze keer gaat het heel goed voor Marcel in de 500cc, hij ligt lange tijd op een vierde plek, maar moet uiteindelijk genoegen nemen met een vijfde plek, nog steeds een hele goede prestatie met een iets vergrote 350cc motor! En zo beindigde Marcel het wegrace seizoen, met een welverdiende vakantie in Spanje. Maar tijdens die vakantie werd er nog wel geraced, in Jerez. Jan de Vries had Marcel uitgenodigd om ook eens op een 50cc van Veen Kreidler te rijden, de reserve motor van Jan. En zo gebeurde het dat Marcel op het kleine racertje, wat Marcel zelf een cirkelzaag op wielen noemde, de race reed, en gewoon met de grote jongens voorin reed. Marcel werd vierde achter Jan, Nieto en Grau. Daarna weer een race, nu op het andere uiterste, een 750cc race! En hier verbaasde Marcel vriend en vijand door de race te winnen!
Foto: Bart Dissel
Het seizoen 1974 bracht grote veranderingen. De 250cc klasse werd vaarwel gezegd, en de 750cc klasse werd verwelkomt. Hiervoor kreeg Marcel de
beschikking over een Suzuki 750cc racer van de Nederlandse Suzuki importeur Nimag. Later kwam daar de 500cc Suzuki twin nog bij. Verder bleef Marcel
ook in de 350cc rijden, nog steeds met een Yamsel, maar nu met een modernere watergekoelde motor. Marcel had nog steeds geen grote sponsor, en hoopte
rond te kunnen komen van het startgeld en prijzengeld. In de wintermaanden
werd er geld verdiend in de verzekeringbranche. Het klinkt tegenwoordig ongelooflijk, maar in die tijd kon dat nog!
Het nieuwe seizoen begint in Italie, waar Marcel voor de eerste keer met de nieuwe Suzuki 750cc racer zal rijden in de Imola 200 race. Maar het mocht
niet zo zijn. De wedstrijd artsen die de medische keuringen doen vinden een recente operatie wond bij Marcel niet goed genoeg geheeld en keuren hem af.
Dan in Oirschot is er de eerste Nederlandse race voor het kampioenschap. In de 350cc race eindigd Marcel als derde. Dan volgt de eerste GP race, die
in Frankrijk verreden wordt. Nu blijkt dat de 350cc Yamsel niet snel genoeg is om voorin mee te rijden, Marcel wordt slechts zestiende. Op dat moment
start Marcel nog niet in de 500cc klasse met de nieuwe Suzuki. Daarna traditiegetrouw de GP van Duitsland op de Nurburgring. Hier kwam Marcel niet aan
racen toe vanwege een rijders staking. Sinds het ongeluk op Monza het vorige jaar, waren de coureurs er veel meer op gebrand om de circuits veiliger
te maken. Nu waren al de grote coureurs het er over eens dat de Nurburgring niet veilig genoeg was (maar pas na de trainingen en vlak voor de races)
en de meeste privé coureurs, zoals Marcel, waren solidair. Dit had wel tot gevolg dat Marcel het broodnodige startgeld miste, wat hier 600 Deutsche
Mark per start was. Daarna was het de beurt aan de GP van Oostenrijk, met slecht weer. Tijdens de racedag regende het onophoudelijk en was het koud.
Het was zelfs zó koud dat tijdens de 350cc race Marcel stopte omdat zijn vingers zo koud geworden waren dat verder rijden niet mogelijk was. En Marcel
was niet de enigste. De 500cc race liep ook niet gelukkig voor Marcel, want hier moest hij uitvallen met een vastloper. Dan weer terug in Nederland
was er een race in Alkmaar voor het kampioenschap. In de 350cc race werd Marcel vierde, maar de 500cc race won Marcel overtuigend met de nieuwe Suzuki.
De 750cc ging ook zeer voorspoedig, hij realiseerde de snelste rondetijd, maar moest uitvallen met een lekke koppakking. In Vessem, waar de volgende
race werd gehouden, ging het voor Marcel weer veel beter in de 350cc klasse. Tijdens de race kwam Marcel naar voren om vlak achter de winnaar
Nico v.d. Zanden te finishen. In de 500cc race werd Marcel derde. Het lijkt er op dat Marcel in Nederland bleef en de GP van Italie heeft laten
schieten, Marcel wordt niet genoemd in de verslagen van de motor pers. Maar in Zandvoort laat Marcel zijn klasse zien! De start van de 350cc race is
niet best, Marcel komt heel slecht weg en begint de race als één na laatste. Toch weet hij op te klimmen naar de vijfde plek. In de 750cc race startte
Marcel vanaf de tweede plek, om in de tweede ronde op kop te komen om daarna een grote voorsprong op te bouwen tot de finish! De 500cc race zou een duel
tussen Hartog en Marcel moeten worden, maar bij de start bleek dat de koppeling van Marcel's motor niet meer werkte! Toch wist Marcel weg te komen bij
de start en zelfs de tweede plek te pakken. Marcel dacht er niet eens meer aan om de race te kunnen winnen, maar dit keer was er toch nog een geluk bij
een ongeluk omdat Hartog's motor stuk ging en daarmee kwam Marcel op de eerste plaats en won de race! Daarna ging het naar Belgie waar op het circuit
van Chimay een GP verreden werd, maar niet meetellend voor het WK. Hier ging het weer voorspoedig voor Marcel die weer eens bewees met de grote namen
in de GP mee te kunnen komen. In de 500cc race weet Marcel als vierde te finishen. En ook in de 750cc race gaat het goed met een vijfde plek! Weer
terug in Nederland waren er de kampioensraces op Assen. Hier zou het noodlot voor Marcel toeslaan. Nog niet in de 350cc race waar Marcel, met duidelijk
langzamer materieel toch door scherp sturen vierde kon worden. Daarna in de 750cc race was Marcel weer heer en meester en won de race met gemak.
Maar dan volgt de 500cc race, wat zou uitmonden in een groot gevecht tussen Marcel en Hartog. Hartog was weer meteen goed weg en Marcel moest zich
vanaf de vierde plek opwerken. Hij kwam achter Hartog terecht om daarna een spannend gevecht aan te gaan om de eerste plek. Aan het einde van de race
is Marcel toch wat sneller en kan leiden, maar dan komen de achterblijvers in beeld welke gelapt moeten worden. Bij de eerste achterblijver zal Marcel
al risico's nemen door er binnendoor en door het gras er voorbij te gaan. In de laatste ronde moet ook Jan Kostwinder eraan geloven, en weer gaat
Marcel binnendoor door het gras, maar Kostwinder kan toch nog genoeg snelheid dat Marcel in de problemen komt in de kniebocht, de laatste bocht voor de
finish, weer in het gras terecht komt en deze keer, met het zicht op de finish, onderuit gaat. Marcel viel zo ongelukkig dat hij daarbij zijn bovenbeen
en zijn pols brak. Hierdoor was Marcel voor lange tijd uitgeschakeld, en het race seizoen voorbij, welke bijna zeker een Nederlands 750cc
kampioenschap en een bijna zeker 500cc kampioenschap had opgeleverd. Maar het mocht niet zo zijn en Marcel legd de schuld ook helemaal op zichzelf.
Zijn grootste sponsor, de Nimag, blijft Marcel trouw. Marcel krijgt zelfs een standaard Suzuki GT 750 van de Nimag "om weer aan te sterken" voor de
Daytona 200 races. Marcel is namelijk verkozen om samen met Wil Hartog, Rob Bron en Boet van Dulmen in Daytona te gaan racen.
Voor het seizoen 1975 krijgt Marcel de beschikking over een nieuwe Suzuki 750cc racer die hij in bruikleen krijgt. Het is een speciale racer waarvan er niet veel gemaakt worden. Verder rijdt Marcel in de 500cc klasse weer op de tweecilinder Suzuki, en ook nog in de 350cc klasse.
Foto: archief Marcel Ankoné
De eerste race van dat jaar voor Marcel is de Daytone 200 race. Het is de eerste keer dat Marcel op de nieuwe Suzuki zal racen, en de eerste keer op dit onbekende maar supersnelle circuit. Marcel start vanaf de achtentwintigste plek, maar weet zich naar voren te rijden en eindigd op de twintigste plek! Hiermee is hij niet alleen de beste Nederlander, maar ook de eerste Suzuki rijder! Dat het in de GP racerij niet vanzelf gaat ondervond Marcel bij de eerste GP van dat jaar in Frankrijk. Voor de 350cc klasse waren er weer zoveel inschrijvingen dat Marcel met de langzamere Yamsel niet tegen al het snellere geweld op kon boksen en geen startplek kon behalen in de trainingen. Maar in de 500cc kon Marcel starten vanaf de derde startrij. Marcel werd hier elfde, net buiten de punten. Daarna weer pech voor Marcel bij de Imola 200 race, waar de 750cc Suzuki van Marcel een tweede versnelling miste waardoor Marcel geen goede trainingstijd kon maken. Ook hier waren er weer veel meer inschrijvers dan er startplaatsen waren. Terug in Nederland werd er gereden in de Olof races. Ook weer een internationale race met vele bekende GP coureurs. In de 350cc race kwam Marcel niet verder dan de achtste plek, tussen oude rot Rob Bron en debutant Jack Middelburg. De 500cc race ging beter waar Marcel als derde eindigde, en daarbij de beste Suzuki rijder was tussen al het supersnelle Yamaha geweld. In de 750cc klasse werd Marcel vierde. Tijdens de kampioensraces te Oirschot reed Marcel in de 350cc naar de vijfde plaats en in de 500cc de derde plaats, en Marcel reed hier de snelste rondetijd, maar door het inhalen van achterblijvers op het smalle circuit zat er niet meer in. In Duitsland werd de GP verreden op het circuit van Hockenheim. Hier zag het er lange tijd naar uit dat Marcel een kampioenspunt kon halen. Hij was in gevecht met Jack Findlay, maar die laatste kwam Marcel net nog voorbij op de finish, dus een elfde plek voor Marcel. In hetzelfde weekend als de GP van Imola, waren er de races in Oudkarspel. Marcel was hier bijna oppermachtig. Alleen in de 350cc race werd Marcel tweede, maar wel samen met Hartog ver voor de rest. In de 750cc race reed Marcel met gemak als winnaar naar de finish, waarbij hij bijna het hele deelnemersveld op een ronde zette! Marcel won de 500cc race ook overtuigend. Daarna in Tubbergen had Marcel een mooie tweede plaats in de 500cc race kunnen halen achter Jack Findlay, maar de versnellingsbak ging stuk, en Marcel viel uit. Die versnellingsbak zou Marcel ook weer hinderen tijdens de kampioensraces op Assen, waar Marcel voor de 500cc race helemaal niet kon starten vanwege een alweer kapotte versnellingsbak, en geen onderdelen om die te repareren. De 350cc Yamsel bleef wel heel en in de race kon Marcel vijfde worden. De 750cc race was weer een gemakkelijke overwinning voor Marcel, die zodoende een grote kans maakt kampioen te worden in die klasse. Daarna de kampioensraces op Zandvoort, bijna een complete herhaling van Assen. De 350cc race: weer vijfde. In de 500cc race startte Marcel wel als vanouds en streed om de eerste plaats, maar de krukas van zijn motor ging stuk en dus viel Marcel weer uit. De 750cc race werd ook weer overtuigend gewonnen, waarbij alleen Boet van Dulmen nog een beetje kan bijblijven. Daarna de races op de Luttenbergring. In de 350cc race kwam Marcel niet verder dan de negende plaats tussen het internationale deelnemersveld. Maar de 500cc begon goed vanaf een eerste startrij. De race duurde echter niet lang voor Marcel, die van achter werd aangereden en viel, met een geblesseerde pols als resultaat. Er waren twee botjes in de linker pols gebroken waardoor Marcel weer een tijdje uit de running zal zijn. De eerste race waar Marcel weer aanwezig is, is in Oldebroek. Dit was een speciale "formule" race, waar internationale deelnemers in drie manches tegen elkaar streden met een vrije motorkeuze. De motorinhoud moest tussen de 200cc en 500cc liggen. Het ging er dus om om in drie manches zoveel mogelijk punten bijelkaar te rijden. Onddanks wisselende resultaten over de drie manches, wist Marcel toch als vierde te eindigen, wat hem in ieder geval een mooi bedrag aan prijzengeld opleverde. In dat zelfde weekend waren er ook nog races in Oosterwolde, en ook hier was Marcel aanwezig. In de 350cc en de 500cc klasse wist Marcel derde te worden. Daarna de races in Venray-Ijselstijn, meetellend voor het kampioenschap. Hier had Marcel geen geluk. In de 350cc race kon de Yamsel niet snel genoeg accelereren en kwam Marcel niet verder dan de dertiende plek! In de 500cc race had het beter moeten gaan, Marcel startte van de eerste startrij, maar tijdens de race brak de ketting van de motor. Daarna de GP van Tsjechoslowakije, en ook hier kwam Marcel niet zo ver met zijn 350cc Yamsel, slechts vijftiende. Het ging veel beter in de 500cc race, waar Marcel zevende werd, en dus drie punten pakt. Op Zandvoort waren er nationale races, en een internationale 750cc race. Ook deze keer kon Marcel onbedreigd winnen, en hiermee werd hij kampioen. Dit was Marcel's tweede en laatste Nederlandse kampioenschap van zijn carriére. Natuurlijk was Marcel één van de vaforieten voor de F750 race op Assen die hierna volgde, in ieder geval als beste Nederlander, gezien zijn grote prestatie in Daytona, en zijn verse Nederlandse kampioenschap. Helaas kwam dat er niet helemaal uit. In de eerste manche werd Marcel veertiende, de tweede manche ging beter, waarbij Marcel zevende werd, wat resulteerde in de achtste plek in de einduitslag. Ook was Marcel daarmee niet de snelste Nederlander, v.Dulmen en Hartog werden vijfde en zevende. De laatste race om het NK was in Mill. Alleen in de 500cc race kwam het voor Marcel tot een goed resultaat, hij werd hier vierde. De eindstand voor het NK was voor Marcel zesde in de 350cc klasse, en zeventiende in de 500cc klasse. Dit dus met maar een paar kampioensraces gereden te hebben, en pech. Maar de kampioenstitel in de 750cc was een goede troost. Ook voor de laatste keer was er nog een F750 race op het circuit van Hockenheim. Hier kon Marcel weer eens laten zien dat hij tot de top coureurs gerekend kan worden. In de eerste manche raakt Marcel, samen met v.Dulmen, in een lang gevecht om de vijfde plek met nog vijf andere coureurs. Uiteindelijk weet Marcel hier zevende te worden, net voor v.Dulmen. In de tweede manche is er echter pech voor Marcel. Tijdens de race breken de twee veertjes die de uitlaat op zijn plek houden, en Marcel moet stoppen in de pits. De veertjes worden vervangen en Marcel kan weer verder om als achttiende te finishen. In de einduitslag wordt Marcel toch nog negende!.
Het jaar 1976 brengt ook weer de nodige veranderingen. De oude 500cc Suzuki twin word verkocht, en daarvoor in de plaats komt er een viercilinder Suzuki RG 500! Ook de 350cc Yamsel gaat weg, en daarvoor in de plaats komt de 250cc Yamaha waar Nico v.d.Zanden het vorige jaar mee gereden had. Er kwam ook een nieuwe sponsor: reclame buro Pullshaw.
Foto archief Marcel Ankoné
De eerste race van het nieuwe jaar was Daytona. Dit jaar was er een nieuwe regel: er moesten uitlaat dempers gemonteerd worden om het geluid te dempen. Omdat alle motoren gemaakt waren om zonder dempers te racen, gaf dit veel problemen, ook voor Marcel. Maar niet alleen de dempers gaven problemen voor Marcel, ook tijdens de trainingen waren er genoeg problemen. De waterpomp voor de koelvloeistof ging stuk, en ook de versnellingsbak ging stuk. Toch wist Marcel zich te kwalificeren en had de éénenveertigste startplek. De race verliep goed, totdat Marcel problemen met de dempers kreeg, ze raakten verstopt waardoor de motor vermogen verloor. Toch kon Marcel als éénendertigste finishen. Het GP seizoen begon zoals gebruikelijk in Frankrijk maar nu op het circuit van Le Mans. Marcel had hier geen geluk, want in de 350cc en in de 500cc viel hij uit door pech. Voor de volgende GP, die in Oostenrijk verreden werd, was Marcel niet aanwezig. Daarna de Italiaanse GP op het circuit van Mugello. Hier liet Marcel wederom zien dat hij mee kon komen met de top rijders. Voor de 500cc race startte Marcel vanaf de twaalfde plek, om dan tijdens de race op te klimmen naar de zesde plek! Hiermee verdiende Marcel 5 punten voor het kampioenschap. Helaas was Marcel uitgevallen in de 350cc race. In Joegoslavie is Marcel niet aanwezig. Dan volgt de TT van Assen. Hier rijdt Marcel in de 250cc race en de 500cc race, waarbij hij in de 250cc race, op de oude Yamaha, op het podium terecht komt. Niet vanwege de hoge klassering, Marcel werd hier veertiende, maar hij was daarmee wel de snelste Nederlander. Deze TT ging de geschiedenis in als de warmste ooit,en vele coureurs moesten opgeven vanwege de warmte (de reden die genoteerd was: duizelig). Marcel viel ook uit, niet vanwege de warmte, maar door een defecte ontsteking. Dit was zeer jammer want Marcel stond op de eerste startrij, naast Wil Hartog, en deze twee Nederlanders lieten daarmee alleen twee grote kampioenen voorgaan zoals Agostini en Barry Sheene! En dit was nog maar een opwarmertje voor Marcel, want de volgende race op Spa-Francorchamps zou Marcel's beste GP race ooit worden! Het begon al goed met een trainingstijd die Marcel weer op de eerste startrij deed belanden. Marcel kon starten vanaf de derde startplek, naast Sheene en Victor Palomo. Bij de start kwamen Marcel en Sheene gelijk goed weg, maar Tom Heron was de snelste van allemaal, en kwam vanuit het middenveld direkt naar voren, maar werd binnen één ronde alweer ingehaald. Williams kwam ook goed weg, en voegde zich bij Marcel en Sheene. Deze drie coureurs zouden vier ronden lang in gevecht zijn om de eerste plek. Marcel, als privé rijder en privé motor, was de eerste die moest lossen, hij kon niet opboksen tegen die snelle fabrieks racers. Toch kon hij op de derde plek zijn voorsprong behouden op de vierde man en finisht dus als derde! Hiermee verdiend Marcel tien punten voor het kampioenschap, wat zijn totaal dan op vijftien brengd. Op Assen, een week daarvoor, was Hartog ook al derde geworden, en hiermee hebben zij een nieuw tijdperk ingeluid, waarbij Nederlandse coureurs in de 500cc klasse mee konden strijden voor een podiumplek, zoals later ook van Dulmen en Middelburg hebben laten zien. Dat je als privé rijder niet altijd hoog in de top kan rijden bleek maar weer tijdens de volgende GP in Zweden. In de 500cc race kwam Marcel niet verder dan de twaalfde plek. Daarna in Finland tijdens de GP op het circuit van Imatra, reed Marcel in de 350cc race naar een dertiende plek. In de 500cc race moest Marcel opgeven vanwege problemen met de remmen. Ook in Tsjechoslowakije op het circuit van Brno had Marcel pech, dubbel dit keer. In zowel de 350cc als de 500cc race viel Marcel uit met pech. Dan in Duitsland, de GP op de Nurburgring, was weer een zeer goede 500cc race voor Marcel, hij reed hier naar de vijfde plek, voor van Dulmen, die met een zesde plek ook zeer goed reed. Hiermee verdiende Marcel zes punten voor het kampioenschap. Marcel ging niet meer naar de laatste GP in Spanje, en dus was voor Marcel het GP seizoen afgelopen. Het punten totaal was éénentwintig waarmee Marcel op de elfde plek op de ranglijst voor het kampioenschap kwam. Dit seizoen, onddanks de pech, en niet alle GP's aanwezig, was het beste seizoen ooit voor Marcel in de GP's. Maar ook tijdens de Nederlandse races reed Marcel goede resultaten, hoewel hij niet bij alle races aanwezig was. Marcel's eerste race was in Heeswijk. In de 250cc race moest Marcel zich eerst naar voren vechten om dan in een lang gevecht met Kees v.d. Kruys om de tweede plek te belanden. Winnaar Middelburg reed onbedreigd naar de overwinning, en Marcel won uiteindelijk het gevecht om de tweede plek. In de 350cc race werd Marcel vijfde. Er was hier geen 500cc race. Maar in Maastricht een paar weken later waren er races in alle klassen, inclusief de 750cc, die op het allerlaatste moment werden toegevoegd. Hierdoor hadden sommige coureurs hun 750cc racer niet bij zich. In de 350cc race werd Marcel tweede, achter van Dulmen. In de 500cc race was het de eerste keer dat Marcel de nieuwe viercilinder Suzuki RG in een nationale race kon gebruiken. Marcel had hiermee de snelste trainingstijd gerealiseerd en aangezien Wil Hartog ook een Suzuki RG had, kon dit wel eens een spannende strijd opleveren. En dat gebeurde er dan ook. Hartog was zoals gewoonlijk het snelste weg, met Marcel er vlak achter, wat een hard gevecht gedurende de hele race opleverde. Met z'n beiden reden ze ver voor de rest uit. Blijkbaar was Marcel zo snel dat Hartog zelfs een beetje roekeloos ging rijden, en al twee keer foutjes maakte. In de laatste ronde waagde Hartog een alles of niets poging om de race te kunnen winnen, maar dat deed hem in de strobalen belanden, wat gelukkig voor Marcel geen gevolgen had, en hij won de race. In de 250cc race was Marcel als eerste weg, maar moest toch al snel Middelburg voor laten gaan waarna later Marcel in gevecht was met Henk van Kessel, die de tweede plek overnam. Marcel eindigde als derde. Gedurende het seizoen kwam Marcel in de 500cc klasse op grote voorsprong in het klassement, ver voor tweede man Hartog. Maar ook nu weer door een valpartij van Marcel in Mill, kwam het er niet van. In Mill kon Marcel niet starten en Hartog won, waardoor die flink in liep op Marcel qua punten. De laatste race voor het kampioenschap in Oosterwolde zou de beslissing brengen. Nog steeds had Marcel een goede kans om kampioen te worden, maar ook Hartog en van Dulmen zouden nog een kans maken. Marcel reed hier met een dik verband om zijn pols, maar had desondanks de snelste trainingstijd. Het werd een beetje merkwaardige racedag. Hartog was zaterdag tijdens de trainingen niet aanwezig en op zondag vroeg hij of er gelegenheid was om tijdens de 350cc race te kunnen "trainen" op zijn 500cc motor. Dit werd toegestaan, waarna ook van Dulmen dit idee volgde, hij was toch al kampioen in de 350cc klasse. Marcel reed de 350cc race wél, onddanks zijn geblesseerde pols, en werd derde. In de 250cc race werd Marcel derde. Dan in de 500cc race moest Marcel winnen om kampioen te worden, en na de start lag Marcel gelijk op de eerste plek, gevolgd door Hartog. De motor van Hartog was supersnel, en hij passeerde Marcel, die niets anders kon doen dan te volgen. Zo won Hartog de race en het kampioenschap, waarbij Marcel tweede werd. Tijdens de formule races te Oldebroek, die in twee manches verreden werden, wist Marcel tweede te worden in de einduitslag, wat hem bijna 4.000 gulden aan prijzengeld opleverde, en Marcel kon dat als broodrijder goed gebruiken.
Het seizoen 1977 zou het laatste seizoen voor Marcel worden. Ook nu weer de nodige veranderingen. Voor de 750cc klasse werd de Suziki ingeruild
voor de Yamaha waar Boet van Dulmen voorheen mee gereden had. En met diezelfde Boet vormde Marcel een raceteam. Het werd het Pullshaw raceteam, waarbij
Boet en Marcel door Pullshaw in vaste dienst werden genomen als PR medewerkers. Hierdoor was er veel meer zekerhijd, inclusief ziektewet en een vast
loon. Financieel was het in dat seizoen dus goed geregeld.
Daytone was ook nu weer de eerste race van het nieuwe seizoen. En ook nu was Marcel weer in de officiele Nederlandse ploeg, samen met Hartog, Bron en
Middelburg. Boet was deze keer niet in die ploeg opgenomen, maar was wel in Daytona. Samen met Marcel waren zij ook de beste Nederlanders van de
trainingen. Boet had zelfs de tiende trainingstijd! en Marcel had de drieentwintigste tijd, ver voor de andere Nederlandse deelnemers. De race zelf
werd voor Marcel geen succes, al na één ronde ging hij onderuit. Tijdens de eerste lange kombocht lag Marcel plat op de tank, waarbij hij de tankdop
los klikte, die daarna open sprong waardoor er veel benzine uit de dan nog volle tank komt zetten, dus Marcel zelf en zijn motor kwamen onder de
benzine te zitten, wat ook naar de voorband liep wat weer een schuiver veroorzaakte. Hierbij had Marcel geluk dat hij niet vlam vatte en niet geraakt
werd door de zestig andere coureurs achter hem. Het GP seizoen begint dat jaar in Venezuela. Niet alle GP coureurs zijn hier aanwezig, mede door de
hoge kosten, maar Marcel is er wel bij. Helaas komt hij uit te vallen in de 500cc race. Daarna volgd de GP van Oostenrijk. In de 350cc race is er een
ernstige valpartij met meerdere rijders, en de race wordt gestopt. Door de gebrekkige organisatie, vooral wat betreft de afhandeling na die valpartij,
hebben een aantal coureurs besloten om te staken tijdens de 500cc race. Marcel en Boet besluiten om wel te rijden, maar helaas valt Marcel uit tijdens
de race.
Foto: Archief Marcel Ankoné
Daarna volgt de GP van Duitsland op Hockenheim. Tijdens de training komt Marcel ten val en breekt zijn pols op twee plaatsen, waardoor hij weer eens uitgeschakelt is voor een tijdje. Maar een paar maanden later is Marcel er weer, en de Tt van Assen wordt zijn rentree. Maar weer gaat het mis tijdens de training en deze keer breekt Marcel zijn been! Hierdoor, en door de vorige blessure, zal Marcel dus het grootste deel van het race seizoen gaan missen. En in feite betekende die laatste beenbreuk ook het einde van Marcel's race carriére. Na dit totaal mislukte seizoen besluit Marcel begin 1978 te stoppen met racen.
Nadat Marcel is gestopt met racen gaat hij werken voor de bv Nimag, de Suzuki importeur, die één van Marcel's sponsors was geweest. Hij zal geen races meer rijden totdat hij wordt gevraagd of hij mee wil doen aan de Centennial classic TT . Sindsdien rijdt hij enkele keren een demo in Nederland , Duitsland of bij de Bikers classics te Spa-Francorchamps . Hij rijdt dan op zijn oude Suzuki T500 waarmee hij in 1974 en 1975 geraced heeft . Deze motor heeft hij gelukkig vele jaren later weer terug kunnen kopen en daarnaast heeft hij de hulp van zijn vroegere monteur Gerrit Veldscholten om de racer optimaal te houden . Zoals ik zelf in Wolvega tijdens de classic races heb gezien kunnen coureur en motor nog altijd ouderwets knallen . Ook tijdens de Biker's classics op Spa-Francorchamps weet Marcel de oude Suzuki nog flink de sporen te geven, een prachtig gezicht.
resultaten 
Podium GP's - 1, 3e Spa-Francorchamps 1976
Nederlands kampioen - 350cc 1972, 750cc 1975
Met dank aan:
Marcel Ankoné voor de informatie en de foto's
Herman Meyer HEMEYLA voor de vele informatie,
Gerard Pot Jumpingjack voor de vele informatie,
Bart Dissel voor de foto's